Gemi Sınıflandırma Topluluğu

Geçmişi

18. yüzyılın ikinci yarısında, Londralı tüccarlar, armatörler ve kaptanlar sık sık Edward Lloyds’un kahvehanesinde bir araya gelip, bilgi alışverişi yapmak ve bireysel yolculukların risklerini ve kazanımlarını paylaşmak da dahil olmak üzere bir araya geliyorlardı. Kayıpların bir kısmının telafi edilmesi maksadıyla sigortacılık fikri oluştu. Sigortacıların, sigortalamaları istenen gemilerin kalitesini değerlendirmek için bir yönteme ihtiyaç duyduklarının farkına varmaları uzun sürmedi. 1760 yılında, yıllık gemi sicilini yayınlamak için ilk klaslama kuruluşu ve daha sonra Lloyd’s Register olacak olan Register Society kuruldu. Bu yayın, gemilerin gövde ve ekipmanının durumunu sınıflandırmaya çalıştı. O sırada, her bir geminin durumunu yıllık olarak sınıflandırmak için bir girişimde bulunuldu. Teknenin durumu, yapısının durumuna ve yargılanan devam eden sağlamlığına (veya eksikliğine) göre A, E, I, O veya U olarak sınıflandırıldı. Ekipman G, M veya B idi: basitçe, iyi, orta veya kötü. Zamanla, G, M ve B, ‘birinci veya en yüksek sınıf’ anlamına gelen iyi bilinen ‘A1’ ifadesinin kökeni olan 1, 2 ve 3 ile değiştirildi. Bu sistemin amacı geminin güvenliğini, amaca uygunluğunu veya denize elverişliliğini değerlendirmek değildi. Riski değerlendirmek içindi

Lloyd’s Register

Gemi Sicilinin ilk baskısı, 1764 yılında Lloyd’s Register tarafından yayınlandı ve 1764-1766 yılları arasında kullanılmaktaydı.

Bureau Veritas (BV), 1828’de Anvers’te kuruldu ve 1832’de Paris’e taşındı. Lloyd’s Register, 1834’te “Lloyd’s Register of British and Foreign Shipping” olarak yeniden kuruldu. Daha önce emekli deniz kaptanları tarafından sörveylerin yapıldığı yerlerde, bu zamandan itibaren sörveyörler işe alınmaya başlandı ve Lloyd’s Register, Derneğin işleyişi ve bu tarihten itibaren yayınlanmaya başlanan gemi yapımı ve bakımı ile ilgili Kurallar için bir Genel Komite oluşturdu.

1834’te Register Society, gemilerin sörveyi ve sınıflandırması için ilk Kuralları yayınladı ve adını Lloyds Register of Shipping olarak değiştirdi. Tam zamanlı bir araştırmacılar (müfettişler) bürokrasisi ve destek personeli oluşturuldu. Diğer büyük denizcilik uluslarında da benzer gelişmeler yaşanıyordu.

1850’lerin sonlarında Norveç sigorta birlikleri tarafından gemi inşası için ortak kuralların kabul edilmesi, 1864’te Det Norske Veritas’ın (DNV) kurulmasına yol açtı. RINA, İtalyan denizcilik işletmecilerinin ihtiyaçları karşılamak için 1861’de İtalya’nın Cenova kentinde Registro Italiano Navale adıyla kuruldu. Germanischer Lloyd (GL) 1867’de ve Nippon Kaiji Kyokai (ClassNK) 1899’da kuruldu. Rusya Deniz Ticaret Sicili (RS), 1913 Nehir Sicilinin bir ilk şubesiydi.

Sınıflandırma mesleği geliştikçe, bazı istisnalar dışında farklı sınıflandırmaları atama uygulaması yerini almıştır. Bugün bir gemi ya ilgili sınıf toplumunun kurallarına uyar ya da uymaz.  Sonuç olarak, “sınıf” ın “içinde” veya “dışındadır”. Klas kuruluşları, bir geminin ‘seyir yapmaya uygun veya uygun olmadığına’ dair yalnızca beyanlar veya sertifikalar yayınlamazlar. Bu kısmen, sınıflandırma kuruluşunun yasal sorumluluğu ile ilgilidir. Bununla birlikte, klas kuruluşlarından her biri, bir gemiye, o gemi tipine özgü olabilecek veya standart sınıflandırma gerekliliklerini aşan bazı ek kriterlere uygun olduğunu belirtmek için verilebilecek bir dizi notasyon geliştirmiştir. (Örneğin Ice Class)

Rekabetçi baskının standartların düşmesine yol açabileceğine dair endişeler her zaman olmuştur. Klas kuruluşu  geçişlerine engellemek için, 2009 yılında, Uluslararası Klas Kuruluşları Birliği (IACS), önceki sınıf toplumunun talep ettiği iyileştirmeleri gerçekleştirmemiş bir gemiyi hiçbir üyenin kabul etmeyeceği Klas Devri Anlaşmasını (TOCA) uygulamaya koydu.