Fuel Oil deniz yakıtı veya fırın yağı olarak da bilinen petrol damıtmasından elde edilen bir fraksiyondur, ayrıca ham petrolden elde edilebilecek en ağır ticari yakıttır.
Kalorifer yakıtı olarak da bilinir ayrıca benzin ve naft’tan daha ağır olan yakıtları da ifade etmek anlamında kullanılmaktadır. Dizel yakıt ve yağlama yağı gibi daha ağır petrol ürünleri çok daha az uçucudur ve daha yavaş damıtılırken, Bunker Oil kelimenin tam anlamıyla varilin dibidir.
Fuel Oil Kullanım Alanları
IFO’nun birçok kullanım alanı vardır; evleri ve işyerlerini ısıtır, kamyonların ve gemilerin yakıtıdır. Dizel kullanılarak az miktarlarda elektrik üretilir, ancak doğal gazdan daha kirletici ve daha pahalıdır. Genellikle, doğal gaz beslemesinin kesintiye uğraması durumunda güç santralleri için yedek yakıt olarak veya küçük elektrik jeneratörleri için ana yakıt olarak kullanılır.
Bunker Fuel teknik olarak gemilerde kullanılan her türlü yakıtı ifade eder. Adını buharlı gemilerin kömür kullanarak makinalarını çalıştırdığı dönemlerde gemilerde ve limanlarda bulunan yakıt tanklarının o yıllardaki ifade şeklinden almıştır. Adı, yakıtın orijinal olarak depolandığı kömür depolarından almıştır. Yüksek viskozite, yakıt bir bunker tankından pompalanmadan önce genellikle devridaim olan düşük basınçlı buhar sistemi ile ısıtma gerektirir.
Yakıt giderleri, gemi işletme maliyetlerinin önemli bir bölümünü oluşturduğundan hem geminin motorlarının performansı hem de olası aksaklıkların neden olacağı yüksek maliyet, yakıtlar için belirlenen standartlara uyulmasını gerektirmektedir.
Motor üreticilerinin motor özelliklerine göre belirlediği kalitede yakıtların kullanılması, performans ve arızaların minimuma indirilmesi açısından hayati önem taşımaktadır. Güncel teknoloji ile üretilen gemi motorları, daha ucuz olan düşük viskoziteli ağır yakıtları kullanabilmektedir.
Geçmişte denizcilik şirketlerinin teknik departmanları için kötü yakıtların makineler üzerindeki etkileri zamanla bir kat daha önem kazandı ve gemilere yakıt seçimi konusuna daha fazla özen gösterildi.
Denizcilik sektöründe yakıt siparişi verilirken sadece viskozite değerinin yeterli olmadığı, yakıtın diğer özelliklerinin de önemli olduğu anlaşıldı ve bu nedenle gemiler için en uygun yakıtın belirlenmesi konusuna azami özen gösterilmesi gerektiği ortaya çıkmıştır.
1980’lerden beri Uluslararası Standardizasyon Örgütü (ISO) deniz yakıtları için kabul edilen standart olmuştur. Standart, 2010 ve 2017’deki son güncellemelerle 8217 numarası altında listelenmiştir. Bunker yakıt teknik özelliklerinin En Son Sürümü ISO 8217: 2017’dir. Standart, yakıtları artık ve damıtılmış yakıtlara ayırır.
1 Ocak 2020 itibariyle, IMO 2020 olarak bilinen bir kuralda, gemiler tarafından kullanılan akaryakıt için yeni emisyon standartları yürürlüğe konmuştur. Küresel sülfür sınırı (SECA’lar dışında), deniz yakıtlarında izin verilen %3,5 sülfürden %0,5’e düşürülmüştür.
Bunkerist’i görevlendirmeniz halinde, talep ettiğiniz denizcilik yakıtını, tercih ettiğiniz alternatif ihrakiye firmalarının rekabetçi, güncel, uluslararası kabul görmüş standartlara haiz ürünleriyle sizlerin hizmetine sunmak bizi onurlandıracaktır.
İlginizi Çekebilecek Makaleler
Petrol kuyusu, petrol hidrokarbonlarını yüzeye çıkarmak için tasarlanmış, bir sondajdır. Genellikle bir miktar doğal gaz, petrolle birlikte petrol gazı olarak açığa çıkar
Sondaj kulesi, yer altında petrol veya su kuyuları gibi kuyular açan entegre bir sistemdir.
CCAI ve CII, akaryakıtın ateşleme kalitesini tanımlayan iki endekstir ve CCAI özellikle deniz yakıtları için sıklıkla hesaplanır. Buna rağmen, deniz motorları farklı viskozitelerde yakıt kullanmak üzere tasarlandığından, denizcilik yakıtları hala maksimum viskoziteleriyle uluslararası yakıt piyasalarında fiyatlandırılmaktadır. Kullanılan viskozite birimi santistoktur (cSt) ve en sık alıntılanan yakıtlar aşağıda maliyet sırasına göre, en ucuz olan ilk önce listelenmiştir.